Exodus
Mozes
Soms zit alles je niet mee. Je gaat je stap voor stap verdrietig voelen. Je praat je zelf moed in. Je probeert iets van hoop wakker te houden. Als alles tegen zit houdt een mens dat niet vol. Hij gaat zichzelf in zichzelf opsluiten en verdrietig zijn. Langzaam ga je denken dat dit de hele werkelijkheid is. Het leven, zeg je dan, is zwaar. Soms denk je dat alles mooi is, maar zo is het niet. Als je opgesloten zit in jezelf is er ook niet veel te beleven. In dat geval, zit je ook op een doodlopende weg. Pas als je weer een band aangaat met een medemens kan er iets nieuws komen. Dit kan de somberheid relativeren. Naar de ander openstaan en van de ander ook leven ontvangen is menselijk leven. Mensen die zich opsluiten moet men helpen om uit hun cocon te breken. Psychologen en Psychiaters hebben therapeutische gesprekken. Het is hun vak open te breken wat vast zit. Luisteren is een belangrijk instrument. Een mens is echter niet alleen aards. Hij is ook geestelijk. Een mens is ook gericht op God. Door een geslaagde geloofsrelatie met de levende God is alles te overwinnen. Hoeven we geen slaaf te zijn van onszelf en met elkaar geen slaven van onze onderdrukkers.
Mozes hoedde de kudden van zijn schoonvader. Hij was in den vreemde, alleen, in een onherbergzame natuur. Natuurlijk dacht hij aan zijn volk dat leefde in slavernij in Egypte. Natuurlijk dacht hij over zijn eigen leven. Hoe hij het verknald had door een moord te begaan. Al was dit gebeurd in een vlaag van woede die opvlamde uit een situatie van onrecht. Op een dag gebeurde er iets wonderbaarlijks. Mozes zag een vuur dat opkwam uit een doornstruik. Hij zag veel vlammen en tegelijk nam hij waar dat de struik overeind bleef. Dit ging hij onderzoeken. Naderbij gekomen hoorde hij zijn naam roepen. Mozes komt niet naderbij. De grond waarop je staat is heilige grond. Doe je sandalen uit. Mozes raakt in gesprek met God. Mozes wil God begrijpen. Hij vraagt naar zijn Naam. Mozes krijgt een antwoord. God zegt:
‘Ik zal er zijn’ dat is mijn Naam.
Hier hebben we te maken met een openbaring van God. Hij treedt binnen in het leven van Mozes. Hij zegt zijn Naam. Die Naam geeft iets weer van wie God is, maar laat eveneens het mysterie van God bestaan. De Bijbel doet ons God kennen als een God die er voor mensen is. God laat de wereld, God laat de mensen niet alleen. Hij trekt met ons mee. Onze God is niet een God die op grote afstand blijft. Een God die je gunstig probeert te stemmen door verering. Hij is juist God met ons. Bereikbaar voor kleine mensen. Hij trekt zich ons lot aan. Hierover de komende week meer wanneer we spreken over de roeping van Mozes.
Bisschop Antoon Hurkmans
Rector van de Friezenkerk in Rome
ahurkmans@bisdomdenbosch.nl
