Exodus
Mozes V
Iedere mens wil graag dat men naar hem luistert. En, eveneens wil hij gezien zijn. Nu weten we wel dat men kan luisteren en dat men tegelijk toch niet hoort. Zo ook, kunnen we kijken en toch niet zien. Het is moeilijk goed te luisteren. Je moet opnemen wat men zegt, maar ook naar wat men niet zegt. De ander echt zien vereist inlevingsvermogen. Met alleen te kijken zie je nog niet wat er te zien is. Mensen laten zich zien, laten zich horen, maar evenzeer verbergen ze zich en hullen zich in zwijgen.
Mozes hoorde God spreken. God riep hem. Mozes luisterde. Maar wat God met hem voorhad was net te veel. Mozes werd geroepen om het joodse volk uit Egypte weg te leiden. Mozes bracht allerlei bezwaren naar voren. Moest uitgerekend hij naar Farao gaan om te vragen om met heel het volk weg te gaan? De woestijn in. Om samen voor Gods aanschijn te komen en hem offers te brengen. Neen, zei Mozes ik kan niet spreken. Hoe zal trouwens het volk mij geloven? God zei: Ik zend je. Zeg aan het volk: de levende God, de God van Abraham, Isaak en Jacob, is mij verschenen. Hij heeft mij zijn Naam gezegd. ‘Ik zal er voor jullie zijn.’ Maar God heeft ook gezegd: ‘Ik heb het lijden en de verdrukking van mijn volk gezien en ik zal hen redden, vrij maken.’
In elkaar vloeien over de Naam van God, het omzien van God naar zijn volk en de roeping van Mozes en van het Gods volk; er zijn, zien wat nodig is en roeping… Het gaat van God uit, Hij is er voor de mens, Hij ziet, overziet van alle eeuwigheid het geheel. Maar Hij betrekt de mens in zijn werk. Mozes krijgt de taak voortdurend in gesprek te zijn met God, zijn volk uit de slavernij te leiden en te brengen naar het beloofde land. Men zegt wel eens dat wij als christenen voor elkaar zo goed als God moeten zijn. We zullen er voor elkaar moeten zijn, er inlevend zijn voor elkaar. We zullen elkaar moeten zien. Waar zit de pijn, waar is de nood? We zullen altijd de roeping hebben om op weg te gaan, uit de slavernij naar de bevrijding. Man en vrouw, ouders en kinderen, priesters en gelovigen, werkgevers en werknemers. We gaan de weg met de levende God, met een biddend hart.
Bisschop Antoon Hurkmans
Rector van de Friezenkerk in Rome
