Dit is een mooi Vlaams woord. Het duidt op 15 Augustus, het feest van Maria, met ziel en lichaam, ten hemel opgenomen. In Antwerpen wordt dit groots gevierd. Daar is het op die dag ook ‘moederkesdag’. Die Vlaamse woorden dragen vaak een rijke emotie. Dat is trouwens de rijkdom van het dialect. Je spreekt met elkaar. Je wisselt gedachten uit. Tegelijk deel je emoties. In Frankrijk viert men op deze dag, halfoogst, Maria als patrones van het land. In Nederland was de viering ook altijd sterk. Het was oerkatholiek in de zin van: de protestanten hebben dit niet. Iets uit de sfeer van de contrareformatie.
Maria roept veel emoties op. De buitensporige verering van Maria kan haar een verkeerde plaats geven in ons geloof. Haar wordt dan een plaats gegeven bij God. Op gelijke hoogte met Jezus. Het mag duidelijk zijn dat wij bidden tot God. Tot de Vader, tot Jezus de Zoon en tot de Heilige Geest. Maria staat altijd aan de kant van de mensen. Zij is als alle andere heiligen helemaal mens. Zij is wel de eerste heilige. Zij is zonder schuld ontvangen. Het kwaad heeft geen macht over haar gehad. God heeft in haar een waardige woonplaats voor Zijn Zoon bereid. Zij is de eerste gelovige. Zij stond als het ware recht onder God en heeft in alles Zijn wil volbracht. Zij is ons aller Moeder. Jezus gaf haar ons tot Moeder op het kruis.
Vanwege haar bijzondere plaats in het leven van Jezus is zij als eerste mens met ziel en lichaam ten hemel opgenomen. Zij is helemaal los gekomen van haar aards bestaan. Dat is helemaal tot voltooiing gekomen in de hemel. Hierdoor kan zij ook ten volle ons aller moeder zijn. Zij kan overal en altijd zijn. Zij is er voor ons. Als een moeder. Met zorg voor ons. Zij brengt ons bij Jezus die ons kan genezen, die onze zonden kan vergeven, die ons door de Heilige Geest goddelijk leven kan geven. Maria staat aan onze kant, maar zij is dicht bij haar Zoon.
Alle redenen om Maria te vieren als de eerste die met ziel en lichaam ten hemel is opgenomen. In haar vieren wij het grootse van onze roeping. Wij zijn bedoeld om thuis te zijn in de hemel. Nu al in geloof, straks in werkelijkheid. 70 jaar na de dogma-verklaring van dit geloofspunt is het altijd nog actueel. Wij mogen niet vergeten dat we burgers zijn van de hemel, het zou jammer zijn als we opgaan in het burgerschap van de aarde.
Mgr. drs. A.L.M. Hurkmans,
rector Friezenkerk
