15 mei 2022 was ik ‘s morgens bij de heiligverklaring van pater Titus Brandsma door de paus op het St. Pietersplein. Het was het voornaamste doel van de korte pelgrimage naar Rome in recordtijd georganiseerd door het Huis voor de Pelgrim.
“De Friezenkerk bezoeken en de ervaring opdoen dat we deel uitmaken van de Wereldkerk deed mij wel wat.”
Na de viering beklom ik de steile trap naar de Friezenkerk. Mijn eerste indruk was: het lijkt wel een schuilkerk. Reisleider Sander Hof had de verborgen toegang al aangewezen. Vanaf mijn vroege R.K. jeugd was mij al bekend dat Nederland een eigen kerk had in Vaticaanstad, dat er steeds bekende bisschoppen zoals Mgr. Willebrands en Mgr. Muskens gezeteld hebben en er was vaak nieuws op de t.v.
Kerkgebouwen hebben iets sacraals in mijn beleving, niet allemaal maar bijvoorbeeld wel de bedevaartkerk in Brielle met het magische licht achter het altaar. In het boekje van Rik Torfs: De kerk is fantastisch, wijdt hij een hoofdstuk aan het gebouw en noemt hij de stilte, het licht en de eenvoud een bron van spiritualiteit. De Friezenkerk bezoeken en de ervaring opdoen dat we deel uitmaken van de Wereldkerk deed mij wel wat, zoals Antoine Bodar het ook verwoordde. Vandaar mijn vriendschap.
Delden, Wim Petersen.
Word ook Vriend van de Friezenkerk
