Er is in Rome geen andere maand dan de augustusmaand, die de stad een zo’n eigen sfeer geeft dan juist die maand. De Romeinen verlaten de stad. Het is vakantie. Ze gaan massaal naar zee of naar de plaatsen waar zij geboren zijn. In de stad blijven is, als het even anders kan, geen optie. Men wil weg. Wat verkoeling aan zee of terug naar de plaatsen waar hun wortels liggen. Dat is een mooie traditie. Terug naar waar je vandaan komt. Daar even stilstaan bij jouw leven dat loopt zoals het loopt. Daar ontmoet je de mensen waarmee je vanaf het begin verbonden bent.
Dit jaar is augustus anders. De Corona blijft als een onberekenbare factor over ons hele leven hangen. Deze Pandemie kan ons werk wegnemen, kan ons van onze vrijheid beroven, kan ons diep raken in onze gezondheid, kan ons arm maken, kan de mensen om ons heen, maar ook onszelf slaan met de dood. We kunnen het beste heel voorzichtig zijn, optimistisch blijven, blijven geloven en bidden. En, niet vergeten voor de anderen klaar te staan. Leef voor de ander.
In de Friezenkerk breekt een van de meest rustige maanden aan. Pelgrims en bezoekers weten ook dat het in deze maand in Rome te warm is. Maar, wel gaat alles door. Dat het een tijd van hoopvol wachten mag zijn. Dat er na de maand augustus weer opnieuw volop toekomst mag gloren in ons persoonlijk leven en in het kerkelijk leven rond de Friezenkerk. Dat vraagt van ieder van ons de openheid voor vernieuwing. Dit vraagt open te staan voor verandering. Leven beweegt. Niets blijft. Alles wordt nieuw. Wij mogen meebewegen met het leven. In de Coronatijd. In deze tijd in de Kerk. Openstaan voor wat komt. Het zal opbloeien uit ons geloof in de Heer en uit ons volhardend gebed.
Bisschop Antoon Hurkmans
Rector van de Friezenkerk in Romea
hurkmans@bisdomdenbosch.nl
